თამარი: „10 წლის წინ რომ მცოდნოდა თქვენი ფონდის და კეთილი ადამიანების შესახებ, ვინც მთელი საქართველოს მასშტაბით გვერდში გიდგათ, ახლა პარალიზებული არ ვიქნებოდი! მე ხომ გოგო ვარ! ვაიმე, რა გულსატკენია!“
„ოღონდ ძალიან გთხოვთ, ნუ დამიტირებთ! - ამბობს თამარი, - ჯერ კიდევ ვცოცხლობ, მჯერა, რომ ერთადერთი არ ვარ ქართველთა შორის! ჯერ კიდევ შეიძლება ჩემი ფეხზე დაყენება. უბრალოდ, დედას...